Bakalım annelerimize nasıl teşekkür etmişiz....

1 yaşınızdayken sizi elleriyle besledi ve yıkadı. Bütün gece ağlayıp onu uyutmayarak teşekkür ettiniz

2 yaşınızdayken size yürümeyi öğretti Size seslendiğinde odadan kaçarak teşekkür ettiniz

3 yaşınızdayken size özenle yemekler hazırladı Tabağınızı masanın altına dökerek teşekkür ettiniz

4 yaşınızdayken elinize rengarenk kalemler tutuşturdu. Evin bütün duvarlarına resim yaparak teşekkür ettiniz

5 yaşınızdayken sizi cici kıyafetlerle süsledi. Gördüğünüz ilk çamur birikintisine atlayarak teşekkür ettiniz

6 yaşınızdayken okula kadar sizinle yürüdü. Sokaklarda "GİTMİYCEEEEEEM" diye ağlayarak teşekkür ettiniz

7 yaşınızdayken size bir top hediye etti. Komşunun camını kırarak teşekkür ettiniz

9 yaşınızdayken size piyano öğretmeni buldu. Notaları bir gün bile çalışmayarak teşekkür ettiniz

10 yaşınızdayken doğum günü partilerinden dans derslerine kadar her yere sizi arabayla götürdü. Arabadan fırlayıp giderken arkanıza bile bakmayarak teşekkür ettiniz

11 yaşınızdayken sizi arkadaşınızla sinemaya götürdü. "Sen bizimle oturma" diyerek teşekkür ettiniz

12 yaşınızdayken zararlı TV programlarını seyretmenizi istemedi. O evde değilken hepsini izleyerek teşekkür ettiniz

15 yaşınızdayken sizi yurtdışında yaz kampına gönderdi. Tek satır mektup yazmayarak teşekkür ettiniz

17 yaşınızdayken erkek arkadaşınızla partiye gitmenize izin verdi. Bir telefon bile etmeden sabaha karşı eve dönerek teşekkür ettiniz.

19 yaşınızdayken okul masraflarınızı karşıladısizi arabayla kampusa götürdü ve eşyalarınızı taşıdı. Arkadaşlarınız alay etmesin diye kampus kapısında vedalaşarak teşekkür ettiniz

21 yaşınızdayken iş hayati ve kariyerinizle ilgili size fikir vermek istedi "Ben senin gibi olmayacağım" diyerek teşekkür ettiniz

22 yaşınızdayken kep giyme töreninizde size gururla sarıldı. Avrupa seyahati için para isteyerek teşekkür ettiniz

24 yaşınızdayken uzun suredir çıktığınız çocukla tanışmak istedi "Zamanını ben bilirim" diye tersleyerek teşekkür ettiniz

25 yaşınızdayken düğün masraflarınızı karşıladısizin için hem mutlu oldu hem çok duygulandı. Siz dünyanın bir ucuna taşınarak teşekkür ettiniz

30 yaşınızdayken bebek bakimi hakkında size akil vermek istedi. "Artık bu ilkel yöntemleri bırak"diyerek teşekkür ettiniz

40 yaşınızdayken sizi arayıp bir akrabanızın doğum gününü hatırlattı "Anne işim başımdan aşkın"diyerek teşekkür ettiniz

50 yaşınızdayken o çok hastalandı hafta sonunda onu görmeye gittiğinizde mutlu oldu. Ona yaşlıların çocuk gibi nazlı olduğunu söyleyerek teşekkür ettiniz

Derken bir gün..... o öldü. O güne kadar onun için yapmadığınız ne varsa o anda kalbinize bir yıldırım gibi düştü....

annelerin ne kadar fedakar olduklarını tüm dünya bilir kıymetini öldükten sonramı anlıycak çocuklar

Bakalım annelerimize nasıl teşekkür etmişiz.... Annei

YÜREĞİ BAHAR KOKAN HER ANNEYE

Ben doğalı çok oldu anne…
Bunu en iyi bilen sensin….
Bu mektubu da senin hatırına bu özel günde tüm meleklere yazıyorum……

Beni adam olsun diye doğurduğunu ve binbir türlü çileyi benim yüzümden laf olsun diye çekmediğini anlayabiliyorum. Hayat o kadar kısa geliyor ki artık bana seni çocukluğumda hatırlar gibi görüyorum yanına gelipte boyumu senle ölçtüğümü pazara giderken arkandan yürüdüğümü beni ilk okula yazdırırken o gülüşünü ve babam öldüğünde o ağlamanı asla unutamam…

Seni kırdığımda bile o şefkat dolu yüreğin bana kızmadı, karşına gelip ağlamaklı durduğumda yine aynı sevgiyle sarılıp öptün yanaklarımdan. Nasıl bir sevgiyle seversiniz ki bu ne efsane bir aşk ne kadar fedakar bir sevgi bu ’tan bir lütuf ve eşsiz bir armağan…

Ne kadar çok yazsam ne kadar güzel söz söylesem bu dünya sözleri yetmez bilirim çünkü sen annesin…

Evlatınım; mektubu yazılmamış tüm annelere yazıyorum çünkü böyle öğrettin paylaşmayı bu mektubu da çat pat okumanla okuyacağını ve gözünden pırlantalar akıtacağını biliyorum….

Adam oldum mu bilmem, buna sen karar vereceksin çünkü senin yanında hep çocuğum… Gönderdiğim hediyemi kabul et yanında olsaydım daha güzelini ve değerlisini almaya çalışırdım yapraklarını kendim kuruttum ve senin için bir dikenini alıp yüreğime batırdım ve kanıyla adını yazdım.günün kutlu olsun hakkın ödenmez ama yinede hakkını helal et

Yüreğinde huzur ve mutluluk; gözlerinde ve yüzünde gülücük eksik olmasın hiçbir annenin…

Hayat yaşandığı kadar vardır. Gerisi ya hafızalardaki hatıra yada hayallerdeki ümittir.
Hüsran ise, bir tek yerde kabullenebiliyorum,

Yaşamak mümkünken yaşayamamış olmakta…

Seninle yaşayamadığımız tüm güzel günler adına……..

netten alıntı..
mailime gelen bu yazının yazarını maalesef bilmiyorum ama o kadar çok hoşuma gitti ki bende bu yazıyı rahmmetli anneme ithaf ettim ve diyorum ki bütün anneler melektir..

anemi çok yeni kaybetiğim için okuyamıyorum bu konuyu anne acısı çok zor bunu başına geln bilir bütün annelerin mekanı cennet olsun

[size=12]Sevgili Piko bende annemi yeni kaybettim ve senin duygularını anlıyabiliyorum.Başın sağ olsun arkadaşım ama bu acı ile yaşamak zorundayız üzüntü hiç bitmiyor maalesef yaşam devam ediyor...[/size]

Sevgili anemon ve piko1 arkadaşım öncelikle annelerinize allahtan rahmet diliyorum...

Asıl konunun sonucuna bakarsak değerli annelerimizin değerini onlar ölmeden önce bilmemiz gerekiyor....Zaten öldükten sonra bilsekte olur bilmesekte....Önemli olan olanlar hayattayken onlara gerçek birer evlat gibi davranmamızdır....

evet canım bende bunun farkındayın artık bu acıyla yaşamak zorundayız benim pisikolejim bozuldu annemi kaybettikten sonra dünyada yeni bir boyuta yaşamaya başladım her şey anlamsız ve boş geliyor tabi yaşamak zorundayız rabim bu acıyı unuturacak acı vemesin rabim evlat acısı göstermesin rabimden gelene diyecek hiç bir sözüm olmaz haşa hepimiz bir gün ona döneceğiz

» teşekkür gifleri
» yünteks bir teşekkür yeter.....
» Bakalım gazete tezgahından ne yapmışlar?
» arı nasıl bal yapar....
» yaşama nasıl bakıyorsunuz...